Bir aya yakın bir süredir friendzone savaşı içindeyim ve sanırım ben
kazandım. Karşı taraf gerçekten ne düşünüyor, geyiğine mi yapıyor net şekilde
anlayamıyorum, o yönden özürlüyüm zaten, ama benim düşüncem arkadaşlıktan öteye
hiç gidemedi, gitmesini de pek istemedim sanırım. Neyse, aralıklarla süren
karşılıklı en “friendzone”a yollama ataklarından sonra son sözü ben
söylediğimden kendimi kazanan ilan ediyorum, utanmadan.
Her ne kadar işyerinde arkamızdan “iyice yakınlaştı bunlar, ikisinin de
sevgilisi yok zaten” diye dedikodular çıksa da hayatım boyunca olduğu gibi iyi
anlaştığım insanlarla olaylar ilerliyor ve sonunda hepsini kaybediyorum, tekrar
aynı şeyleri yapmaya hiç niyetim yok.
Ancak şöyle bir durum var, onun departmanından başka birine çok fena olmasa
da baya bir kafayı takmış durumdayım ve bu savaştan sonra hala “çok yalnızım”
demesi yüzünden falan yardım da isteyemiyorum. Normalde zaten istemem de aynı
ortama girmek zor oluyor asıl sorun bu işte.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
|
0 Yorum:
Yorum Gönder