637

Aylardır bir mektubu yazamamak koymaya başladı artık be. Bu sefer mükemmeliyetçilikten değil de hislerimi istediğim gibi anlatamamaktan korktuğumdan yazamıyorum. Hayatımın 1/5ine denk süre sonra böyle bir mektup yazmak da biraz etkili tabi.

Bir de bloga da yazmıyorum pek. Analystic’ten her gün izleyici ne kadar daha aşağı düşecek diye bakıyorum artık. O derece umurumda değil çünkü yazmaya gereksinim duymuyorum. Yakınımda her düşüncemi anlatabileceğim birisi olduğundan, mutlu olduğumdan bu böyle. En sonunda sevgili, zaten kendisi yazamadığına üzülürken “sen niye yazmıyorsun, yazsana yaa” diyince dayanamadım. Zaten çok da okuyanım yokken en sadık en sevgili okurdan böyle istek gelince tamam sırf senin için yazarım dedim. Zaten mektubunu geciktirmişiz bari bu istediğini yapayım dimi?

2 Yorum: