781

Yazacağım o kadar çok düşüncem var ki. Arkasında duracağım düşüncelerim de var, kimsenin bilmesini istemediğim düşüncelerim de. Hiç değilse görece en gizli yerim burası, buraya yazayım da başkaları empati yapar belki diye düşünmeyeceğim düşünceler bunlar.

En azından tumblr'a bir şeyler yazabiliyorum. Arkasında korkmadan duracağım, söylemekten çekinmediğim düşünceleri...

Çok üzgünüm. Bu sefer hemen unutmak istemiyorum. Sonuna kadar acısını çekmek istiyorum ki ders alabileyim. Bu mal kafama artık bir şeyler girsin istiyorum. Tekrar aynı hatalara düşüp, hata yaptığını bildiğin halde o hataya devam etmemeyi öğrenmek istiyorum. Tüm bunlar yüzünden o eskiden unutmak için "her şeyden" kendimi soyutladığım, küçücük bir dönüş yapmaya bile cesaret edemediğim şeyler de aklıma geliyor hep. Acı üstüne acı, pişmanlık üstüne pişmanlık.

Pişmanım, üzgünlükten ziyade pişmanım.

0 Yorum: