803

Böyle şeyleri beklenmedik anda bulmayı sevmiyorum. Harici harddiskleri düzenliyordum. 3 sene öncesinden kalma telefon yedeklerimdeki fotoğraflara baktıktan sonra ne gerek varsa düşünmeden thumbnails klasörüne girdim. Küçücük fotoğrafta unuttuğum o yüzü gördüm, hemen kapattım. Biraz daha dolaştıktan sonra fark ettim ki artık o kadar etkilemiyor. Aslında etkilemediğinin de farkındayım uzun süredir ancak seni öylesine kıran birisini görünce beyin ister istemez tepki veriyor. Geri dönüp sakin sakin tüm fotoğraflarına baktım. Önceden düşününce bile nefret edercesine sinirlenirken şimdi hiç bir şey yok. Mantıken düşününce bir şeyler hissetmeli insan değil mi? Yok. Sonra o zamanlardan kalan whatsapp konuşma yedeklerini buldum, sadece hoşçakal ile biten sonunu okudum. Şu an sadece üzgün hissediyorum. O konuşmayı yapan versiyonuma üzüldüm, tüm yaptığım hatalara üzüldüm ve keşke tanışmasaydık diye düşündüm istemsizce.