Lubiş’e film almıştım, son fotoğrafta da uzun pozlamayla yıldız fotoğrafı çekeyim dedim. Aklıma geldiği gün de hava bulutsuzdu iyiki. Gecenin 1’inde koydum kutuya makineyi, hem etrafı açık hem de sağdan soldan ışık almayan bir yere koydum girdim içeri.
45 dk sonra almaya giderken tam duvardan atlıycam sırada hani filmlerde ormanda yürüyen eleman birden ot hışırtısı duyar da taş kesilir ya işte aynen öyle oldu bana da. Ayağımın teki duvarın üstünde kaldı, ileri baktım bir kaç köpek gördüm, arkasından gelmeye de devam ettiler. 20’den fazla köpeği ilk defa bir arada canlı olarak ve sürü halinde gördüm lan. O sırada dengemi koruyayım diye azcık hareket edeyim dedim ki beni fark etti bir tanesi, duru bakmaya başladı. Sonra yanına başka birisi gelip “abi hayırdır neye bakıyon?” dercesine yanında durdu sonra o da bana bakmaya başladı. Bu arada köpekler hala tek sıra halinde 6-7 metre önümde ilerliyorlar. İyi ki ben onlardan yukarı seviyedeyim, bana ulaşmaları için baya yol gelmeleri gerek diye rahatım baya.
Hala bir ayağım duvarın üstünde, ağırlığım tek ayağıma yüklenmiş vaziyetteyim. Tabi yoruldum azcık dengemi kaybeder gibi oldum ayağımı hareket ettirirken ses çıkarttım biraz. Birden “hırf brrff” diye sesler duydum, heyecanlandım, kalbim biraz hızlandı. Hayvan herifler hemen hissedip havlamaya başladılar. Aha dedim sıçtık! Sonra baktım sürü hızlanmaya başladı, resmen kaçıyorlar. Ondan rahatladım biraz. Gerçi önüme gelip elinde taşla “in ulan aşağı, daşı gafana yersin yoksa!” diyecek değillerdi de işte milleti balkona çıkartmaları sonra da “sen napıyosun gecenin bu saatinde arabaların yanında? Ne ayaksın lan sen?!” muhabbetine gircem diye tırsıyordum. Ancak bu seferde nereye gittiklerini göremediğimden “ulan yoksa arkadan mı dolanacaklar?” diye tırsmaya başladım. 1 dk daha hareketsiz bekledim, uzaktan havlama sesi duyunca rahatladım.
Neyse işte gidip makinemi aldım ama ay yükselmiş, kenardan ışığı vurmaya başlamıştı. İnşallah lens yandan patlama neyim yapmamıştır. Onu bırak bu kadar ekşına yıldızlar bari istediğim gözükse lan!
|
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
|
bu nasıl bir fotoğraf aşkıdır yarebbim!
bana da buna benzer bişey olduydu. bigün okuldan çıkmışım, yürüyorum eve.. ama öğlenciyim yol da karanlık. bi an arkamı bi döndüm köpeğin teki peşimden geliyor. durdum ben de bakıyorum köpeğe öyle. köpek de bana bakıyor. diğer köpekler gelene dek bakıştık, çok romantik bir andı. sonra çete toplanmaya başladı, 5-6 tane oldular. ama ben hala kaçmıyorum. köpekler havlıyor bir metre önümde, ben bakıyorum öyle. yaklaşık yarımsaat kadar ben durdum onlar havladı. sonra sıkılıp gittiler.
salak lan bu köpekler.
ahahaha havlayan köpek ısırmaz ha? vay anasını... Hem niye havlıyolar ki itoğlu itler? gelseler kedi gibi sevdirseler kendilerini belki yemek alacan karınlarını doyuracan dimi? kediler istemeyince kaçıyo zaten, sen de kaç nedir? Toplu dolaşınca havaya giriyo bunlar, pehh...