NESNEL İLETİ

Ne zamandı hatırlamıyorum, neler olmuştu hatırlamıyorum, nerdeydik hatırlamıyorum… Harun ve birkaç kişiyle buluştuk oturuyoruz, yanındaki o ara tam olarak kim olduğunu anlamadığım kızın ona bakışını gördüm. Yıllardır yakından dahi görmediğim o bakışı öyle çok özlemiştim ki onlar adına sevinirken kendime acımıştım. Yıllardır bana böyle bakan bir kişi bile yoktu, belki de uzun süre daha olmayacaktı. Çünkü o gün Harun’a en yakınımdaki insanın bana daha da yakınlaşmaya başladığını ancak uyuşamayacağımızdan dert yanmıştım.

Artık bana öyle bakan O insan aylar önce uyuşmayız, çok farklıyız, olmaz diye düşündüğüm O kız. Her ne kadar o aşk dolu bakışı birkaç ayda bir yakından görebilecek olsam da hiç koymuyor bu. Çünkü o bakışın verdiği tadı her gülüşünde, her kelimesinde, her anısında alıyorum artık.

Harun ve Ceren ise umarım uzun süre daha birbirlerine o şekilde bakmaya devam ederler…