Son 1 yıl içinde sadece 2 yazı yazmışım. Son yazdığım yazılara
baktım da hepsi depresif zamanlarda bir şeyleri dışa vurup rahatlamak için
yazılmış şeyler. Neyi neden yazdığımı bile hatırlamıyorum.
Şimdilerde mutluyum çok şükür :) (hiç yapmam ama yazıma
gülücük koyup parantez açacak kadar) Tam karamsarlığın diplerine doğru
ilerlerken neredeyse son anda, hem de tam hiç bulamayacağımı düşünerek
karamsarlığa kapıldığım, tam hayallerimdeki gibi bir kız tarafından kurtarıldım
bu durumdan.
Ayrıca o şehir şehir gezip 3-4 ay dışarıda kalıp hastaneler
kurduğum işimden ayrıldım, başka bir iş buldum. Yeni işimdeki müdürüm eskisinin
tam zıttı olarak profesyonel, mükemmeliyetçi tam benim kafada birisi olduğu
için istediklerini çok iyi anlıyorum, tam yapmak istediğim şeyler
yapabileceğimize inanıyorum. Onun dışında eski işteki abazan erkek sürüsü
ortamından kurtuldum haliyle. Yeni yerde bayan ağırlıklı olduğundan daha
rahatım, küfürlerin, osurukların havada uçuştuğu asker koğuşu ortamı olmuyor en
azından. Yeni işim iyi iyi.
Artık buraya yazacağımı çok sanmıyorum çünkü hem Tumblr var
hem de sayesinde deftere yazmaya başladım. En azından yılda 1 yazarım. Umarım 3
yıl sonraki yazım da tam şu an hayal ettiğim gibi olur :) O zamana kadar çok
çalışmam lazım.
Olduuu görüşürüz…
0 Yorum:
Yorum Gönder