Bizimkiler yine torun sevmeye gittiler, bir hafta boyunca evde yalnız kalıcam, tekrar. Giderken de sanki kış uykusuna yatacakmışım gibi dolabı ağzına kadar yemekle doldurup gittiler. Böyle ev boş olduğunda küçüklükten kalma yaramazlık yapma dürtülerim harekete geçiyor. Ben daha 10 yaşındayken annem de babam da emekli olduğundan evi boş bulmak benim için büyük olaydı. Tabi şimdi büyüdük öyle yapacak özel bir şey de kalmadı ki ağız tadıyla keyfini çıkarayım. Yine de işten gelir gelmez bodrumdan bisikleti çıkardım tamir etmek için eve attım, 3-5 gün onunla uğraşırım artık.
Bu sefer işim var o kafamı dağıtır yalnızlık hissetmem diyordum ama daha eve gelir gelmez elektrikler kesildi. Oturdum yatağa bekledim öyle. Eğer tek başıma eve çıkacak olursam eşyaların yanında kedi de alıcam hemen. Gerçi tek başıma çıkmasam da alırım ki. Yalnızlık çok kötü mü desem korkunç mu desem rerö mü desem bilemedim.
|
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
|
0 Yorum:
Yorum Gönder