NESNEL İLETİ

İşe başlayalı 1 ay oldu. Çalışmadığım zamanlarda bir işe girsem de işe yarasam diyordum kendime. Evde oturmalara doydum resmen. Zaten bir daha böyle yayamayacağımın bilincinde olduğumdan doymak için elimden geleni yaptım. İşe başladığımda da bu birikim yüzünden “hemen sorumluluk verin bana, şunu yapın diyin azını burnunu kırayım işin” diye gittim ama “hele bir otur soluklan yiğen, önce programı öğrenmen gerekiyor” dediler ben de 3 hafta boyunca programa çalıştım, oturdum, sıkıldım… Ancak yine de her ne kadar sıkılsam da eve gelince işe geri dönmek istemem şaşırttı beni. Dışarıdaki işlere gittiğimizde yapacak iş de oluyor koşturuyorsun, şimdi için daha çok hisseder oldum. Bitmez inşallah.

Bir de insanlara böyle bey mey falan diye hitap edicem, değişik bir ortam olacak benim için diye de heyecanlıydım ama müdürüme abi diyorum, arada da sayın müdürüm diyorum sırf sıkıldığım için. Ha çok şikayet etmiyorum, daha resmi olsak ondan daha çok şikayet ederdim ama işe gidiyorum hiçbir ciddiyet, değişiklik falan hissetmiyorum be. Neyse ki dışarıdaki işlere gittiğimizde bey diye hitap ediyorlar, el üstünde tutuyorlar falan, güzel şeyler bunlar.