482

Geceleri adeta gece avcısı moduna giriyorum. Kulaklar hassas, gözler keskin, zihin açık. Aklıma Metallica’nın of wolf and man parçası geliyor. Diğer ikisini boş ver de zihin olmadığı kadar berrak olunca nasıl uyuyayım ben? Dışarı çıkıp düşünerek yürüyesim geliyor. Geceleri sokaklar sessiz oluyor ya, araba yok, insan yok, hava temiz, çok seviyorum.

Önceden de oluyordu böyle ama o zamanlar havyan gibi kahve tüketiyordum. Şimdiyse yok öyle şeyler ama yatağa yattığımda zihnimi kapatmak için yorganın altına girip kendimi karbondioksitle zehirliyorum ki düşünmeyeyim, o bile işe yaramıyor. 3’de uyuyunca 12’de kalkıyorum tabi. Kendime gelene kadar günün yarısını harcamış oluyorum. Önceden kafamda tonla düşünce olsa da yattığımda çat diye uyurdum be, ühüh.

0 Yorum: