Küçükken evde bulduğum her türlü kimyasaldır, baharattır, kıldır yündür toplayıp karıştırırdım. Nedenini hatırlamıyorum ama yapardım bunu.
Favorilerimin başında kabartma tozu vardı. Çok severdim çünkü karışımı kabartırdı daha çok gösterdi eheh… Ancak çamaşır suyu- tuzruhu ikilisini hiç karıştıramadım be, içimde kaldı. Zaten evde tuzruhunu hiç görmedim. Ha görsem de pek yemezdi karıştırmak ki o zamanlar biliyordum sonunda gaz çıktığını…
Hee bir keresinde yine böyle aldım elime bir tane deodorant kapağı gibi bir şeyi, bulaşık deterjanıyla falan başlamışımdır önce; çünkü kuru kuru başlamak olmuyor ehe. Sonra diğer bulduklarımı da kattıktan sonra baktım kabartma tozu az gelmiş kabarmıyor, biraz daha katıp kaloriferin üstüne koydum ısınsın diye. Unutmuşum orda, akşam babam perdeleri çekerken görmüş anlatmak zorunda kaldım ne olduğunu. Adeta geri zekalı bir çocuğa sahiplermiş edasında “yavrum niye uğraşıyorsun böyle şeylerle” demişlerdi. Halbuse geri zekalı değil bildiğin hiperaktiftim ben. O kaloriferin üstüne taşan karışım da çıkmayan bir leke bırakmıştı kaloriferde =)
Neyse efendim geçen gün duşta bitmek üzere olan duş jeline yeni aldığım jeli karıştırayım diye geçirdim içimden. Çocukluğuma döndüm resmen…
Zaten her şey bundan sonra başladı… Jelin üstüne yeni jelden koydum, üstüne şampuan koydum, kesmedi peeling jeli vardı ondan da koydum… Ama çok güzel oldu ha. Bitmeye yakın yeniledim daha fazla hazırladım bu sefer ehe…
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
|
Ben de yapardım aynısını küçükkene. Hatta babam kızardı evdeki şeyleri ziyan ediyorum diye.
Alper? Yoksa... Yoksa biz kardeş miyiz?
Offf... Neden beni bu geyiğe maruz bırakıyorsun ya?! =P
hoşuma gidiyor olamaz mı?
Hmm, olabilir tabi... ehe =)
ben de bütün deterjanları karıştırırdım küçükken yeni bişey keşfediyormuş edasıyla :D bişey keşfedemedim gerçi ama neyse.