Çok süpersonik şekillerde sinek öldürürüm. Büyüdükçe vahşiliğim azalıyor ama küçükken çok acımasız, caniydim.
Mesela herkes gibi sineklikle çap diye hayvanın üstüne vurmaktansa adeta katilin kurbanını bağlaması ve işkence hazırlıklarına başlarken yavaş yavaş aletleri kurbana göstermesi gibi önce odanın kapısını kapatıp boncuklu silahıma yavaşça mermileri doldururdum, sonra sineğin perdeye konmasını bekleyip güzelce nişan aldıktan sonra “çöpat!” efektiyle sinekcik artık perdede adeta bir nickelodeon logosu halini alır. (vay babaayn anaayn cümleye bak!)
Bir keresinde de odaya kuş kadar karasinek girmişti. Aynı şeyleri uygulayarak kıstırdım köşeye ancak bu sefer badminton raketi kullanayım dedim. Sineğin biraz uçmasını izleyip “swizzle” efektiyle tek hamlede vurdum hayvana. Düştüğü yere gittim, bir baktım ki sadece boynu tele gelmiş kafa uçmuş gitmiş bu eleman da yerde dolanıyor mal, kafasız gibi. Böyle dürtünce falan tepki gösterip zıplıyor sadece. Ortaokuldaydım o zamanlar, hani biyolojide bir konu vardı ya böyle papağanın falan beyinciğini çimdikleyince şöyle oluyordu, böyle oluyordu falan diye, o geldi aklıma sonra acıdım hayvana; öldürmeye de kıyamayıp balkondan aşağı attım…
Artık en fazla peçete atıyorum, tokat atıyorum gözdağı veriyorum, kanatlarına aldıkları darbeler sonucu “aman abey” diyip kaçıyorlar. Mesela kör sinekleri de üfleyerek şaşalak ediyorum, “oha lan nası ceryan yaptı” deyip uzaklaşıyorlar…
Ancak sivrisineklere hiçbir şekilde acımam! Fark ettiğim anda, hele ki yatmaya hazırlanırken fark ettiysem “enemi spatıd” deyip atlıyorum üstlerine ağızlarını burunlarını kan içinde bırakıyorum! Boncuklu silahım olsa onla dalarım da eskisi gibi kaliteli yapmadıklarından almak da istemiyorum…
|
|
sineklerin her türüne gıcığım. minikleri bile ziyadesiylen gıcık olmama yetiyor. ama sivrisineklere karşı ayrı bir kinim var ki ne yapsan arkandayım.
bi de benim şu şeyler çok hoşuma gidiyor. hani var ya bitane ışık, sinekler kek gibi gidip yanıyorlar çat çut diye ses geliyor. işte çok büyük haz duyuyorum o sesleri duyduğumda.
heaa lan onlrdan almayı düşünüyom ben, küçükleri oluyo onların =)
ben küçükken sinekleri önce bayıltır kanadını koparır sonra toplu iğneye geçirip yakardı kuzenim ben de histerik kahkahalar atarak izlerdim.birden o geldi aklıma.ne sadistlermiş lan.bide sineklere tokat atarmışcasına patlatıyorum bazen.çok komik oluyo salaklaşıyolar bi.
Aaa o çatçut sinek patlatan mor ışıklı şeyin küçüğü mü var? Almak lazım O.o
Öldür valla, yüzde yüz arkanda herkes. Feysbukta grup bilem açarız. Şu anda odada var bi tane, bi de bu Kıbrıs'ın sinekleri bi garip anacım, görünmüyolar ki :\
Daha bu yazıyı okumadan düşünüyordum yazsam mı blog diye.
Sabahtan beri kafam kadar kan emdi hala ölmedi ya. Ne kadar emer bunlar en fazla acaba. Hayır bıraktım öldürmücem, sınırlarını zorlasın hayvan. O kadar tepkisiz davranıyorum ki alnımın kuzey doğusunu bile ısırdı. Uçabilse bahçede arkadaşlarına havalancak(!) kelle.
şimdi aklıma geldi..
ben hep havada uçan sineği tek elimle yakalayıp, var gücümle sallamak suretiyle aptallaştırdıktan sonra salak salak uçmasını izlemek istemiştim. ama hiç yapamadım... içimde ukte.
pohahaha elif o uçan kene olmasın eheh...
Yau ben yapıyom bazen onu da acıyom lan, feci şekilde mal oluyolar...